Wraz z powolnym, ale nieuchronnym odchodzeniem do lamusa fizycznych form pieniędzy coraz rzadziej mamy okazję by „nakarmić skarbonkę”. Warto jednak pamiętać, że jest ona czymś więcej niż tylko pojemnikiem na drobne. Jeżeli chcemy, aby nasze dziecko jak najwcześniej rozpoczęło naukę zarządzania budżetem, skarbonka do tego jest nieocenionym narzędziem. I to nie jedna skarbonka, a trzy!
Dlaczego trzy? Podstawową zasadą zarządzania budżetem jest podział środków na różne cele. Oddzielne skarbonki pomogą dziecku zwizualizować ten podział i konsekwentnie się go trzymać.
Dziecko i budżet? Czy to nie za poważne i skomplikowane? Nie – nauka zarządzania pieniędzmi rozpoczyna się od momentu, gdy tylko dziecko dostaje „swoje” pieniądze. A trzy kategorie skarbonkowego budżetu są proste i fundamentalne. Dlatego do nauki proponujemy wykorzystać trzy skarbonki. Pierwsza skarbonka posłuży nam do przechowywania pieniędzy bez określonego celu, czyli pieniędzy wydawanych na co dzień. Druga to klasyczna skarbonka, w której oszczędzamy na konkretny cel lub po prostu na czarną godzinę. Trzecia wreszcie służy gromadzeniu środków do dzielenia się.
Za każdym razem, gdy dziecko dostanie pieniądze – czy to kieszonkowe, czy prezent od dziadków – powinno zastanowić się, jak podzielić środki (infografika). Ważne jest, aby to dziecko samodzielnie podejmowało decyzję jak rozdzielić swoje pieniądze pomiędzy różne skarbonki. Oczywiście rodzice mogą doradzać, ale ostateczna decyzja powinna należeć do dziecka.
To odpowiednik podstawowego rachunku w banku, z którego pokrywamy codzienne wydatki. Nawet jeżeli budżet dziecka jest na tyle skromny, że racjonalnie byłoby umieścić go w portmonetce, stwórzmy „Skarbonkę do wydawania” z łatwym dostępem do pieniędzy, tak aby codziennie można było z niej je wyjmować.
Klasyczna skarbonka temu właśnie służyła, dlatego tradycyjne świnki trzeba było rozbić, żeby „dokonać wypłaty”. Takie rozwiązanie wyznaczało konkretny cel – do skarbonki zbierało się, aż była pełna. Ma to niewątpliwe walory edukacyjne – dziecko odkłada „grosz do grosza” po to, by w momencie „rozbicia banku” doznać przyjemnego zaskoczenia zebraną kwotą. Dzieci bardzo różnią się od siebie motywami oszczędzania, jednak badania dowodzą, że w większym stopniu niż dorosłych motywuje je konkretny cel. Dlatego warto pomóc im go wyznaczyć i o nim przypominać, chociażby podpisując skarbonkę „na tablet” czy „na rower”.
Pieniądze nie służą wyłącznie nam i naszym potrzebom, a dzielenie się, dawanie, ofiarowywanie jest równie ważne, co oszczędzanie. Środki zgromadzone w „Skarbonce do pomagania innym” są również własnością dziecka i ono decyduje, kiedy i jak je spożytkuje, ale pod jednym warunkiem – przeznaczy je dla innych, np. kupując komuś prezent lub przekazując na akcję charytatywną.
Skarbonki możemy kupić lub przygotować wspólnie z dzieckiem (mogą być to np. słoiki, papierowe pudełka, miseczki itp.) – forma ma tu małe znaczenie. Ważny natomiast jest sam fakt wytłumaczenia ich funkcji. Powinny pojawić się w świadomości dziecka, gdy tylko zacznie dysponować jakimś budżetem. Jeżeli uważasz, że nadszedł czas, aby dziecko dostało pierwsze kieszonkowe, lub też przy okazji większego finansowego prezentu od rodziny wprowadź zasadę trzech skarbonek.
Gra w szachy, poza tym, że jest przyjemną rozrywką i może sprawiać wiele radości, to niesie ze sobą także różne dodatkowe korzyści i sprzyja wszechstronnemu rozwojowi dziecka.
Zastanawiasz się, jak pomóc dziecku w nauce liczenia? Przeczytaj nasz wpis i zobacz, jak zwykłe paragony mogą pomóc w nauce matematyki!
Finansiaki są rodziną taką jak każda (rysunkowa) rodzina. Mają swoje pasje, charaktery, zainteresowania, przygody, oswojonego dinozaura i nieco za duże oczy. Zostali stworzeni, by pomóc wam – i nauczycielom – rozmawiać z dziećmi o pieniądzach.
O pieniądzach trzeba rozmawiać, ale można też się nimi bawić, przy okazji ucząc dzieci podstawowych umiejętności finansowych. Sprawdź, jak to zrobić!
Jeżeli nie robisz list zakupów, zacznij. Skorzystasz na tym zarówno ty (i domowy budżet), jak i twoje dziecko. Zwłaszcza jeśli powierzysz mu odpowiedzialną rolę “strażnika listy”.
Błagalne “kup mi, kup mi” jest w sklepach dźwiękiem niemal równie powszechnym, co odgłos czytnika kodów kreskowych przy kasie. Dzieci chcą bardzo dużo, chcą intensywnie i – w większości wypadków - krótkotrwale.
Rodzice zazwyczaj nie rozmawiają z dziećmi o pieniądzach z podobnych powodów, z jakich unikają rozmów o seksie.
Wraz z powolnym, ale nieuchronnym odchodzeniem do lamusa fizycznych form pieniędzy, coraz rzadziej mamy okazję by “nakarmić skarbonkę”.
Gdy dziecko zaczyna uczęszczać do szkoły, pojawia się potrzeba, aby – choćby na wszelki wypadek – dysponowało pieniędzmi.
Gra „Finansiaki”, w której możesz wraz z rodziną wcielić się w rolę Finansiaków, bezpośrednio porusza tematy wyborów finansowych i może stać się pretekstem do rozmowy o zarządzaniu budżetem.
Tak naprawdę, uczenie dzieci o finansach nie jest wcale trudne. Pieniądze nas otaczają, a dzieci mają pełno okazji do obserwacji i nauki w praktyce. Rodzic powinien być jednak – jak w każdym innym aspekcie życia – świadomym przewodnikiem.
Dzieci w wieku wczesnoszkolnym często dysponują swoim kieszonkowym, z którego mogą finansować swoje zachcianki.
Od pewnego czasu możemy obserwować wzrost popularności zajęć dla dzieci dotyczących ekonomii. Czy jest to moda, która za chwilę przeminie, czy może jednak realna potrzeba?
Wakacje to idealny moment na podjęcie pracy przez nastolatków. Jak wynika z badania Santander Bank Polska, choć ponad 80% młodych ludzi dostaje pieniądze na swoje wydatki, tylko 42% otrzymuje regularne kieszonkowe. Już co 3. nastolatek zarabia – w domu lub poza nim.
Rok Edukacji Ekonomicznej to okazja, aby sprawdzić, jak w polskich domach wygląda socjalizacja finansowa dzieci między 7. a 12. rokiem życia. Wyniki badania Santander Bank Polska są zaskakujące.
