Tak naprawdę, uczenie dzieci o finansach nie jest wcale trudne. Pieniądze nas otaczają, a dzieci mają pełno okazji do obserwacji i nauki w praktyce. Rodzic powinien być jednak – jak w każdym innym aspekcie życia – świadomym przewodnikiem.
Dzieci w tym wieku mogą i powinny towarzyszyć rodzicom w wyprawach do sklepu. Bardzo często zabawa w sklep staje się jedną z pierwszych zabaw w „dorosłych”, jakie interesują dzieci. Baw się więc z nimi do upadłego, starając się wprowadzić pojęcia, których twoje dziecko instynktownie nie będzie rozumieć. Dzieci w tym wieku nie wyniosą z obserwacji, że pieniądze mają różną wartość, musisz im to powiedzieć i wytłumaczyć. Nie spodziewaj się, że będą umiały w tym wieku wydawać resztę, ale możesz zaszczepić w nich świadomość, że za pewne banknoty można kupić więcej, a za inne mniej. Zróbcie własną, kolorową walutę z papieru (możecie również wyciąć i pokolorować banknoty Finansiaków) i bawcie się nią. Możesz również bawić się z dzieckiem w sortowanie monet według nominałów. Na tym etapie dzieci nie są w stanie opanować wartości liczbowych, jednak sama nauka dostrzegania różnic jest ważnym krokiem w rozwoju.
Podczas wspólnych zakupów warto wyjaśniać dzieciom swoje decyzje i wybory, na przykład – dlaczego kupujemy ten, a nie inny produkt (np. wykorzystując do tego infografikę). Dobrym pomysłem jest również zaangażowanie dziecka w samą czynność płacenia przy kasie, wręczania gotówki i odbierania reszty. Okazje do wprowadzania dziecka w świat pieniędzy nadarzają się codziennie – należy z nich tylko korzystać!
Cztero- czy pięciolatki można zaangażować w pomoc przy sporządzaniu listy zakupów i odhaczaniu kupionych produktów w sklepie. Możecie wspólnie narysować produkty, a nawet wykorzystać supermarketowe gazetki. Jeżeli będziecie dość ściśle trzymać się listy, przy okazji nauczysz dziecko planowania wydatków, a to szalenie ważny nawyk, który można zacząć kształtować już w tak wczesnym wieku.
Gdy dzieci zaczynają uczęszczać do szkoły, warto zacząć wypłacać im kieszonkowe, oddając im jak największą swobodę w jego wydawaniu. Warto pozwolić dzieciom popełniać błędy, ale konsekwentnie trzymać się ustalonych kwot i terminów wypłaty kieszonkowego – pomoże to dzieciom w nauce zarządzania budżetem. Jednocześnie dobrze jest od razu opowiedzieć im o oszczędzaniu, wspólnie z nimi założyć skarbonkę „na większy cel” (albo trzy skarbonki). Nie zaszkodzi również, aby od razu powiązać temat oszczędzania z bankowością. Choć tak małe dzieci nie mogą mieć swojego konta, możesz w ich imieniu założyć na przykład lokatę lub konto oszczędnościowe, zabierając je do oddziału lub przeprowadzając przy nich operacje na komputerze.
W tym wieku możesz zaangażować dziecko w podejmowanie decyzji finansowych dotyczących jego potrzeb, wykraczających poza dysponowanie kieszonkowym – np. decyzji, czy kupić droższe tenisówki, czy może jednak tańsze i nową deskorolkę. Wspólnie omawiajcie budżet przeznaczony na rzeczy, które będą należały do twojego dziecka. Warto również zacząć włączać dziecko w rozmowy dotyczące rodzinnych finansów, na przykład na temat wyboru miejsca na wakacje czy większych zakupów.
Dzieci w wieku licealnym są w stanie intelektualnie pojąć nawet zawiłe koncepty makroekonomiczne, a co dopiero finanse osobiste! Oczywiście, wciąż mogą mieć problemy z samokontrolą, możesz jednak stopniowo powierzać im większy budżet, przeznaczony nie tylko na zachcianki, ale i potrzeby. Już 13-letnie dziecko może i powinno posiadać własne konto, a 16-latek zupełnie legalnie może podjąć się pracy zarobkowej lub przygotowującej do zawodu. O ile psychologowie odradzają płacenia za prace domowe, o tyle już np. wakacyjna praca przy zbiorze owoców, roznoszenie ulotek czy wyprowadzanie psa sąsiada może być dla nastolatka wspaniałą lekcją.
Co ważne, licealista jest człowiekiem na progu dojrzałości, należy więc z nim o jego dorosłej przyszłości rozmawiać, uwzględniając również aspekty finansowe.
Gra w szachy, poza tym, że jest przyjemną rozrywką i może sprawiać wiele radości, to niesie ze sobą także różne dodatkowe korzyści i sprzyja wszechstronnemu rozwojowi dziecka.
Zastanawiasz się, jak pomóc dziecku w nauce liczenia? Przeczytaj nasz wpis i zobacz, jak zwykłe paragony mogą pomóc w nauce matematyki!
Finansiaki są rodziną taką jak każda (rysunkowa) rodzina. Mają swoje pasje, charaktery, zainteresowania, przygody, oswojonego dinozaura i nieco za duże oczy. Zostali stworzeni, by pomóc wam – i nauczycielom – rozmawiać z dziećmi o pieniądzach.
O pieniądzach trzeba rozmawiać, ale można też się nimi bawić, przy okazji ucząc dzieci podstawowych umiejętności finansowych. Sprawdź, jak to zrobić!
Jeżeli nie robisz list zakupów, zacznij. Skorzystasz na tym zarówno ty (i domowy budżet), jak i twoje dziecko. Zwłaszcza jeśli powierzysz mu odpowiedzialną rolę “strażnika listy”.
Błagalne “kup mi, kup mi” jest w sklepach dźwiękiem niemal równie powszechnym, co odgłos czytnika kodów kreskowych przy kasie. Dzieci chcą bardzo dużo, chcą intensywnie i – w większości wypadków - krótkotrwale.
Rodzice zazwyczaj nie rozmawiają z dziećmi o pieniądzach z podobnych powodów, z jakich unikają rozmów o seksie.
Wraz z powolnym, ale nieuchronnym odchodzeniem do lamusa fizycznych form pieniędzy, coraz rzadziej mamy okazję by “nakarmić skarbonkę”.
Gdy dziecko zaczyna uczęszczać do szkoły, pojawia się potrzeba, aby – choćby na wszelki wypadek – dysponowało pieniędzmi.
Gra „Finansiaki”, w której możesz wraz z rodziną wcielić się w rolę Finansiaków, bezpośrednio porusza tematy wyborów finansowych i może stać się pretekstem do rozmowy o zarządzaniu budżetem.
Tak naprawdę, uczenie dzieci o finansach nie jest wcale trudne. Pieniądze nas otaczają, a dzieci mają pełno okazji do obserwacji i nauki w praktyce. Rodzic powinien być jednak – jak w każdym innym aspekcie życia – świadomym przewodnikiem.
Dzieci w wieku wczesnoszkolnym często dysponują swoim kieszonkowym, z którego mogą finansować swoje zachcianki.
Od pewnego czasu możemy obserwować wzrost popularności zajęć dla dzieci dotyczących ekonomii. Czy jest to moda, która za chwilę przeminie, czy może jednak realna potrzeba?
