Groszowe końcówki cen potrafią być mylące nawet dla dorosłych, a co dopiero dla Dina! Dzieci pomogą mu zrobić zakupy, w których każdy grosz się liczy!
Dino wyjął swoje oszczędności ze skarbonki i wybiera się na zakupy. Zanim to zrobi, pomóżmy mu policzyć jego pieniądze. Ale wcześniej uszeregujcie monety w kolejności od najmniejszej do największej wartości.
Materiały do pobrania
Dobierz dzieci w pary i poproś, by uszeregowały monety wyświetlone na slajdach. Następnie poproś, by policzyły, ile Dino łącznie ma oszczędności.
Dino szacuje, co może sobie kupić za kieszonkowe. Marzy o nowym długopisie, który widział wczoraj w sklepie papierniczym. Ale ma też ochotę na domek z zapałek naklejany na kartkę. To jest świetna zabawa. A co z ulubionym lizakiem? Dino chce wydać maksymalnie złotówkę. Które z przedmiotów mieszczą się w jego budżecie?
Pokaż dzieciom slajdy z przedmiotami. Przy każdym pytaj o cenę. Odpowiedzi zapisz na tablicy. Po ukończonym ćwiczeniu innym kolorem zapisz na tablicy aktualne ceny produktów.
Nawet Dino wie, że lizak może kosztować więcej niż złotówkę, ale żeby aż tyle? Czy zwierzak słusznie się złości? Uspokójmy go i wyjaśnijmy, o co chodzi z tą ceną.
Poproś dzieci, by wyobraziły sobie Dina, który stoi przed nimi i trzeba mu wyjaśnić, co oznacza zapis ceny 1,53 zł. Jakby to zrobiły? Następnie rozdaj karty Ile to kosztuje i poproś dzieci o uszeregowanie przedmiotów od najtańszego do najdroższego.
Przechodząc obok cukierni, Dino dostrzegł donuta z polewą truskawkową. Ma na niego ogromną ochotę. Nie ma przy sobie portfela. Biegnie więc szybko do domu i zastanawia się, ile ma wziąć pieniędzy na ciastko. 3 zł? A może powinien wziąć 4 zł? Dino ma wątpliwości. Proszę, pomóżcie mu podjąć odpowiednią decyzję, dopóki jeszcze donut jest w sprzedaży.
Dzieci z łatwością udzielą prawidłowej odpowiedzi. Zwróć im uwagę, że zazwyczaj ludzie koncentrują się na pierwszym członie ceny i pomijają grosze. Ten mechanizm często wykorzystują sklepy i firmy reklamowe, licząc na to, że klienci nie zwrócą uwagi na drugi człon ceny. Świetnie to widać w momencie płacenia za zakupy, gdy okazuje się, że trzeba zapłacić więcej, niż się spodziewaliśmy.
Dino zrozumiał zapis ceny i teraz już wie, że warto zwracać uwagę na grosze. Wiadomo przecież, że mają one swoją wartość nabywczą, czyli można za nie coś kupić. Zwierzak planuje następne zakupy. Był już w supermarkecie rzucić okiem na ceny wybranych produktów. I nie uwierzycie – zapamiętał je! Sprawdźmy, ile Wy zapamiętaliście.
Poproś dzieci, by przyglądały się uważnie obrazkom i cenom przez 5 sekund. Ustaw minutnik, by odmierzał czas. Po pierwszym obejrzeniu slajdów sprawdź, które ceny dzieci dobrze zapamiętały. Skorzystaj z podpowiedzi na karcie Ceny Dina. Podziel dzieci na grupy 4-osobowe. Zaproś je do gry. Poproś, by jedno z dzieci odmierzało czas i sprawdzało poprawność odpowiedzi. Zadaniem pozostałych członków zespołu jest przyglądać się karcie Ile to kosztuje przez 30 sekund i zapamiętać jak najwięcej przedmiotów włącznie z cenami. Następnie trójka opowiada z pamięci, jakie to były przedmioty i ile kosztowały, a prowadzący notuje ceny bez zaglądania do karty. Na zakończenie zespół podlicza sumę cen wszystkich przedmiotów. Sprawdź, czy wszystkie zespoły prawidłowo odtworzyły z pamięci i zsumowały ceny.
Mama Finansiak planuje budżet domowy. Zmniejsza ilość cukru i słodyczy. To dla zdrowia, a poza tym: grosz do grosza, a będzie kokosza – podsumowała. Tymek zrobił zdziwioną minę. Synu, każdy pieniądz ma swoją wartość nabywczą i jeśli oszczędzamy pieniądze, to nawet z małych kwot uzbieramy dużą sumę – wyjaśniła mama. Dzieci zaczęły się przekomarzać, kto ma więcej w skarbonce.
Podziel dzieci na pary. Rozdaj im kartę Kto ma więcej. Poproś, aby zsumowały oszczędności Niny, a następnie oszczędności Tymona. Sprawdźcie wyniki na forum. Które z dzieci ma więcej oszczędności? O ile więcej?
